وي گفت: وسعت بقاياي معماري اين محوطه 5.7 هکتار است و بقاياي باقيمانده در بالاترين سطوح نيز بيانگر ترک ساکنان اين جامعه در آستانه نوسنگي با سفال و استقرار آنان در غرب منطقه به دليل محدوديت هاي زيست محيطي بوده است.
به گفته وي تا کنون در نيمه شرقي ايران و خاور نزديک محوطه نوسنگي با اين وسعت و حجم داده ها گزارش نشده و مساحت اين روستا با توجه به روستاهاي اوليه نو سنگي بزرگتر است.
گاراژيان که لايهنگاري خود را به صورت پلهاي و در قطع 2 در 2 متر و در سه پله به اجرا درآورده است ساختار روستا را دايره اي شکل با محوطهاي مرکزي که سازههاي اصلي مسکوني بر گرد آن شکل گرفته اند عنوان کرد.
به گفته سرپرست هيات لايه نگاري تل آتشي بقاياي معماري مکشوفه عبارت از اتاقهايي به ابعاد 2 در 2 و 2 در 1 با سازه هايي صندوقچهاي شکل مرتبط با فضاي مسکوني به ابعاد 60 در 80 سانتيمتر است که ميتواند کاربري آشپزخانه اي داشته باشد.
شناسايي فضايي کوچک با 20 گلوله گلي کوچک کروي به قطر 1 تا 1.5 سانتيمتر که به عقيده گاراژيان ميتواند مقياسي براي مارش باشد از جمله يافتههاي اين فصل به شمار مي رود.
تيغههاي سنگي، پيکرکهاي گلي کوچک به ابعاد 1.5 و 1 سانتيمتر، پيکره هاي الهه مادر، دستاس و کوبههاي دستي کوچک از ديگر يافتههاي باستان شناسان مستقر در تل اتشي به شمار مي رود.
شناسايي راهکارهاي معيشتي در فرايند اهلي کردن نباتات و حيوانات با توجه به بقاياي جانوري يافت شده از جمله موضوعات پژوهشي است که بزودي از سوي باستان شناسان گروه مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.
لازم به ذکراست تل آتشي نخستين بار در سال 1346 از سوي سرفراز و سپس در سال 1382 توسط شهريار عدل گزارش شد.
بررسي اين محوطه در پروژه تحقيقاتي گاراژيان با عنوان قوم باستان شناسي فاجعه که پس از زلزله بم در چهار مرحله صورت گرفت ديده شد و از سال 1386 به پيشنهاد پايگاه نجات بخشي ارگ بم و درخواست صدور مجوز لايه نگاري از سوي آن پايگاه و موافقت پژوهشگاه سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري مطالعات پيش از تاريخ آن آغاز شد./120
انتهای پیام/